Al vanaf de Middeleeuwen stond op de huidige plek van de kerk een kleine kapel.
In de loop der jaren daarna hebben er eenvoudige kerken en schuilkerken gestaan.
In 1868 – 1869 is de huidige neogotische kerk gebouwd.
De architect was Gerard te Riele (1833-1911).
Het rijke interieur van de kerk is grotendeels origineel.
Deze houten panelen zijn afkomstig van de oorspronkelijke preekstoel uit 1869 atelier W. Mengelberg.
De glas-in-loodramen in het priesterkoor zijn gemaakt door Otto Mengelberg, zoon van F.W. Mengelberg en geplaatst in 1952.
De ramen van de zijbeuken zijn van Joop Jansen en geplaatst in 1960/1961.
Bron: De Kerk van Sint Willibrordus op Olburgen door Jan Gosselink. Ook is gebruik gemaakt van informatie van Wim Jansen.
Oud-inwoner van Olburgen Jan Gosselink dook in de kerkgeschiedenis van Olburgen.
Het eindresultaat is een ruim 120 pagina’s tellend boek. Fraai vormgegeven, rijk geïllustreerd en vol historische wetenswaardigheden. “Ik heb daarbij dankbaar gebruik gemaakt van het materiaal van Anton Metz met wie ik het boek samen heb gemaakt”, aldus de auteur.
Het boek is uitgegeven door de Historische Vereniging Steenderen i.s.m. de Geloofsgemeenschap H. Willibrordus Olburgen-Rha
Er zijn nog een aantal exemplaren te koop.
Bron: Rijksmonumentenregister
St. Willibrordus, 1869. Ontwerp: F.W. Mengelberg; uitvoering: G. te Wiel Wzn. Driebeukig pseudobasiliekje met westbouw, bekroond door een overhoeks geplaatste vierkante toren met spits.
Het thans witgepleisterde interieur heeft achthoekige bakstenen pijlers zonder kapitelen en kruisribgewelven. Bernulphusgilde-inrichting vrijwel compleet aanwezig: altaren van Mengelberg, gedateerd 1876.
In de vieringtoren klok van Petit en Fritsen, 1900. Mechanisch torenuurwerk.