Bron: Rijksmonumentenregister
Omschrijving onderdeel 2
HISTORISCHE TUIN- EN PARKAANLEG, XVIII en XIX; de bescheiden uitingen van landschapsarchitectuur op Hackfort dateren van rond 1800 en zijn geheel ingebed in het parkachtige karakter van het agrarisch cultuurlandschap, dat “opgehangen” is aan de min of meer oost-west lopende Hackfortse beek en de beide lange elkaar onder een hoek van 65 graden kruisende eikenlanen, waarvan de aanleg waarschijnlijk van kort voor 1700 dateert. De parkaanleg bestaat uit: a. voorplein b. wandelbosje c. moestuin d. bospercelen, weilanden en akkers
ad a.: het voorplein heeft een parkachtig karakter en bestaat in feite uit grasvelden met een onregelmatige beplanting van voornamelijk oude eiken en beuken (waaronder rode); vanaf de Baakseweg loopt er een smalle klinkerweg, in de vorm van een 8 rondlopend, naar het bordes van het kasteel; langs de beek een flankerend bosje met onderbegroeiing van o.a. rododendrons.
ad b.: tegenover het kasteel ligt langs de zuidoever van de beek een wandelbosje, XIXa of ouder, met slingerpaden, die via een brug (zie onder 6) verbinding hebben met het voorplein; nabij de Baakseweg is een kleine waterpartij; het bosje strekt zich als smalle strook verder in westelijke richting uit langs de beek. Vanaf de wandeling door het bosje zijn er fraaie zichten op de hoge akker in het zuidwesten.
ad c.: ten noorden van het bouwhuis ligt een grote moestuin, waarin slechts één koude bak en een nieuwe schutting; ook enkele fruitbomen.
ad d.: langs de Baakseweg ligt tot aan het kruispunt met de Hackfortselaan een strook bos met daarin een lange brede sloot evenwijdig aan de weg; verder een langgerekt bosperceel met dito vijver ten noorden van de moestuin; achter het kasteel een weiland met eiken als solitair en in groepjes, die een diagonaal gezicht vanuit het huis begeleiden; dit gezicht -gedeeltelijk dicht geplant- loopt tot aan de Hackfortselaan; nabij de eiken aan de beek een heuveltje, waar vandaan een goed uitzicht op het huis; enkel andere weien en akkers zijn door hoogteverschillen en gezichten verbonden met de kern van de aanleg en maken zodoende deel uit van het beschermde gebied.
Waardering
De HISTORISCHE TUIN- EN PARKAANLEG is in cultuurhistorisch opzicht van algemeen belang
– vanwege de ouderdom
– vanwege de grote landschappelijk-visuele waarden
– vanwege de twee bijzondere (in aanleg en leeftijd) eikenlanen