Bron: Gemeente Bronckhorst
Landgoed, oorspronkelijk daterend uit de 14de eeuw. In de huidige vorm is het landgoed ontstaan vanaf 1870. In de loop van de tijd hebben er diverse uitbreidingen en wijzigingen plaats gevonden. Landgoed Het Kervel bestaat uit een hoofdgebouw, een aangebouwde woning, een kapel en een voormalige rectorswoning. De complexonderdelen zijn sinds de plaatsing in 1996 op onderdelen gewijzigd. Door een brand in de kapel is het interieur van dit onderdeel grotendeels verdwenen. De voormalige rectorswoning is opgedeeld in meerdere appartementen. Tegen de kopgevel van de rectorswoning zijn na de plaatsing op de monumentenlijst in 1996 twee bouwdelen met zadeldak gerealiseerd. Deze bouwdelen vallen buiten de bescherming.
Ondanks de wijzigingen heeft het totale complex nog ruim voldoende monumentale waarden die plaatsing op de gemeentelijke monumentenlijst rechtvaardigen. Het complex is gelegen in een historisch gegroeid landschappelijk gebied en heeft nog een omgrachting. Tevens is het hoofdgebouw voorzien van vele oorspronkelijke interieurelementen, waaronder kozijnen, deuren, lambriseringen, stucplafonds en een trap.
Huize ‘t Kervel met de omliggende gracht is vanaf de zandweg goed te zien. Het landgoed wordt al 1380 genoemd. Het huidige witte gebouw dateert uit 1870. In de Tweede Wereldoorlog bood het onderdak voor vele onderduikers, waaronder Joodse mensen. Na de oorlog heeft het als klooster dienst gedaan voor de nonnen. Sindsdien heeft het diverse eigenaren gekend. Het Kervel is tegenwoordig een conferentieoord.
Oudste vermelding in de Gelderse leenboeken dateert van 1380. Men spreekt van het goed “Ten Breule” en behoort tot een groter landgoed Meyerinck. In 1683 is het geslacht Van der Heyden eigenaar tot 1868 dan gaat het over naar Mathilde Richmondis Frderica Anna Maria von Wintgen.
Zij liet hier in 1870 een landhuis bouwen. Rond 1900 bedroeg het landgoed circa 1140 hectare. In de oorlog werden hier vele joden opgevangen.
