Bron: Rijksmonumentenregister
HISTORISCHE TUIN- EN PARKAANLEG behorende tot de buitenplaats Het Meenink. Het landgoed maakt van oudsher deel uit van het uitgestrekte Achterhoekse kampenlandschap. De door bomen omzoomde bouw- en weilanden vormen dan ook een belangrijk onderdeel van de totale aanleg. Deze aanleg is in zijn huidige aanzien vermoedelijk in de tweede helft van de 19de eeuw tot stand gekomen, waarbij bestaande elementen als waterlopen en oude bomen in de aanleg werden opgenomen. Naast de genoemde agrarische gronden wordt het nutsgedeelte gevormd door een voormalige moestuin met oude kas en een boomgaard met enkele oude fruit- en notenbomen, beide achter de boerderij gelegen. Ten noorden van de moestuin en boomgaard en hierop aansluitend ligt een beukenbos op geaccidenteerd terrein met tot fraaie landschappelijke vijvers vergraven waterlopen en enkele wandelingen. Dit bos dateert mogelijk van voor de huidige bebouwing. Eveneens ouder dan de huidige bebouwing zijn enkele monumentale boomgroepen en solitairen rond het tegenwoordige hoofdgebouw (beuk, eik, kastanje, plataan, tulpenboom, linde). Voor en achter het hoofdgebouw liggen gazonpartijen, omzoomd door een gevarieerde beplanting van bomen en heesters. Vanaf de Vordenseweg is er over het glooiende bouwland een fraai zicht op het witte, door groene zônes omsloten huis. De buitenplaats is vanaf de Vordenseweg bereikbaar via de met bomen beplante Meeninklaan, die op enige afstand voor het huis langs naar de boerderij loopt. Ter hoogte van het koetshuis en hoofdgebouw zijn er afsplitsingen, zo loopt er een pad naar het koetshuis en vandaar naar het hoofdgebouw en is er tevens een rechtstreeks pad naar het hoofdgebouw.
Waardering
De HISTORISCHE TUIN- EN PARKAANLEG behorende tot de buitenplaats Het Meenink is van algemeen belang:
– Vanwege de bewaard gebleven oude structuren (waterlopen, moestuin/boomgaard);
– Vanwege het laat 18de- of vroeg 19de- eeuwse geaccidenteerde beukenbos met wandelingen en vijverpartijen;
– Vanwege de monumentale solitairen en boomgroepen rond het hoofdgebouw, waarvan er enkele mogelijk uit de late 17de eeuw dateren en waarvan de rest uit de 18de of 19de eeuw stamt;
– Vanwege de fraaie gezichten op door loofhout omzoomde bouw- en weilanden;
– Vanwege de aanwezigheid van een kas uit de tweede helft van de 19de eeuw;
– Vanwege de functioneel-ruimtelijke samenhang met de andere onderdelen van de buitenplaats.